10 de dezembro de 2007


9 comentários:

Raposo disse...

...escorregando polos tellados, polos camiños. E boa falta que facía!

Anônimo disse...

que chulo¡¡ por fin chegou a auga o ribeiro e con ela a vida e a alegria, as terdes de lareira

vermella disse...

Nunca tivemos tantas gañas dela como este ano,
auguiña que cae
auguiña que limpa,
alimenta á terra
e a nosa hortiña.
Esto dicía amiña avoa cando chovía.
Apertas.

insomniorizar disse...

gustame moito o dito da túa avoa!
jiji
xa mo aprendín!

augiña que da fogar aos peixiños do río!

sobre todo os do xallas!

A Conxurada disse...

Unha escolla de fotos moi fermosa e adecuada para a data.

Saúdos

Druid disse...

esas fotos de manzanas resistiendo las tengo en mente desde hace unos dias, pero no encontre el momento (ando escaso de ellos) para inmortalizarlas.
Ahora mismo, si miro por la ventana (-5´4º) veo un manzano sin hojas, y con una sola manzana arrugada colgada de sus ramas.

insomniorizar disse...

a min pasoume algo similar!

cando as vin, quedei impactada pola súa beleza e por todas as reflexións que se me achegaron a cabeza. Esa forza que desprendían e a fraxilidade da auga.
tardei dos días en fotografialas.
Graciñas polas tuas palabras.
un saúdo

Chousa da Alcandra disse...

Resúltanme tremendamente atraintes e curiosas as tuas fotos. Estiven un anaquiño prendido delas. Sabes? Eu teño varias imaxes similares captadas fai moi poucos días en Antas.
Supoño que é moi humano sentirse identificado cos semellantes.
Graciñas por ofrecelas.
Un bico!

(Ah, e o Ulla -aquí é o seu berce- tamén precisa auga)

insomniorizar disse...

Sei que tes fotos semellantes, pois a a primeira vez que entrei ni teu blo, o que me chamou a atención é que tíñamos fotos similares. Gústoume a túa ollada sobre a terra e as súas esperanzas.
Un biquiño.