25 de agosto de 2006

o ceo de rostro



e a pesar de todo temos forzas para bailar

23 de agosto de 2006





En talón xa non se escuita a marea, tan so o cruxir das árbores queimadas

12 de agosto de 2006

esto e de calidonia, fai click aqí



Sospeitas razoábeis


Unha das claves desta hipótese de explicación da vaga de incendios reside en que a prohibición de construción durante 30 anos nos terreos que arderon só se aplica no solo rústico de protección forestal, pero non en solo rústico urbanizábel. Ese é o tipo de solo que en moitos lugares está ardendo, perto de casas e zonas habitadas, nos concellos con máis poboación e con maior crecemento urbanístico de Galiza. O solo queimado, tira os prezos polo chan e facilitan as vendas a curto prazo, xa que os propietarios non poden tirar rendementos forestais dos terreos nun longo período de tempo. Aumenta o número de vendas e de compras por parte de inmobilirias, constructoras e especuladores. Se cadra perde o sector turístico pero outros sectores terán grandes rendementos a medio e longo prazo. Non esquezamos ademais a inexistencia dunha política urbanística nos concellos digna de referir ese nome, en especial nos máis rurais e caciquís, que vén agravar o problema da existencia de asentamentos poboacionais a carón de masas forestais, e do incumprimento das obrigas legais de manter distancias mínimas a casas e camiños e de limpar as superficies dos montes.
Unha segunda clave está na intelixencia, coordinación, premeditación, alevosía e nocturnidade coas que se prenderon a maioría dos lumes, perto dos núcleos de poboación e das principais vías de comunicación, convertendo o suceso nun fenómeno visíbel pola maioría da poboación e nun espectáculo mediático, sen importar o perigo e as vítimas causadas. Xa non se pode falar de pirómanos, nen sequera de incendiarios. Isto é obra de terroristas. Como senón se explica que prendan lume ao pe das pistas dos aeroportos que os medios aéreos empregan para repostar e se abastecer? Ou os aparellos incendiarios lanzados desde avionetas polas noites?Unha terceira clave reside na intencionalidade e no aproveitamento político da crise. Se alguén tiña dúbidas que as vaia borrando da cabeza. As continuas preguntas retóricas de ‘onde está Nunca Máis?’ que están a encher os foros electrónicos, provenientes quer dos seus autores primixéneos, quer dos seus altofalantes mediáticos, da xente que se deixa levar pola tensión e os nervos, da que non é capaz de pensar máis aló do que ouve, ou da que se resiste a crer que detrás disto hai unha trama ben formada de intereses de todo tipo… todas esas preguntas e ironías autodestrutivas só se explican desde unha posición de resentimento partidario e de intento de instrumentación política desta catástrofe.
As demais claves, xa as coñecemos e son as de todos os anos e as máis estruturais: temperaturas elevadas e cambio climático, situación de abandono e de cambio de usos dos montes, inexistencia de recursos orzamentarios para ampliar a dotación de medios de extinción (de por si elevada obxectivametne) e crear unha verdadeira política de prevención, os intereses creados á negra sombra da industria do lume, etc… Se cadra isto si está no debe de todos e todas nós.
E a semana que vén falaremos do Goberno.

ardegaliza

Comunicado de ADEGA
A IMAXE DE RAJOY E NUÑEZ FEIJOO FRONTE AO LUME: UNHA FALLA DE RESPECTO AOS TRABALLADORES E TRABALLADORAS DAS BRIGADAS ANTIINCENDIOS.
Nunha situación de emerxencia e de verdadeira traxedia ambiental, económica e social coma a que está a sufrir Galicia, dende hai unha semana, a causa desta vaga de lumes sen control, é moi de agradecer que as persoalidades políticas queiran coñecer de primeira mán a amplitude e as graves consecuencias do lume, para logo, dende tal coñecemento, acertar en propoñer as medidas necesarias para millorar, dende agora mesmo, todos os dispositivos de loita contra o lume. Agradecemos, pois, a visita que o Sr. Rajoy, acompañado dos líderes do seu partido en Galiza, fixo no día de onte a un dos lugares da catástrofe no concello de Meis (Pontevedra). Mais lamentamos que, en lugar de vir a ofrecer o seu apoio e o do seu partido para a loita contra o lume e para a identificación e detención de cantos podan estar a practicar esta forma de terrorismo forestal, veña só a sacarse fotos para a prensa nunha pose, -mangueira de xardin en mán-, que, -á vista duns traballadores e traballadoras das equipas de extinción que, en primeira liña do lume, se teñen que enfrontar durante xornadas enteiras, non a unhas cinzas xa baixo control, senón a chamas de máis de 30 e 40 m de altura en frontes de varios kilómetros-, non pode menos que ofender á sensibilidade de calquer cidadán.
A loita contra o lume necesítanos a todos, en primeiro lugar para agradecer o esforzo de todos e todas os que están implicados nos traballos de extinción e control do lume; en segundo lugar para colaborar na detección, persecución e identificación dunha intencionalidade que só pode calificarse de terrorismo ambiental e, en terceiro lugar, para poñerse a disposición das equipas de protección civil para axudar en canto sexa posíbel axudar, sen engadir riscos e sen entorpecer os traballos de extinción.
Unha vez máis, pois, a nosa gratitude e solidariedade cos traballadores/as implicados na loita contra o lume e o chamamento urxente á povoación para que se colabore coa administración de xustiza e coa garda civil na detención, identificación e persecución dunha delicuencia terrorista que está poñendo en grave risco a vida de moita xente e que está a destruir, para moitos anos, todo o noso patrimonio natural.
ADEGA
Santiago, a 9 de Agosto do 2006



Manifesto dos escritores en defensa do noso monte
Lido no Museo do Pobo Galego o xoves 10 de agosto do 2006.
EN DEFENSA DO NOSO MONTE
Os escritores e escritoras galegas queremos mostrar a nosa indignada dor diante da agresión criminal que esta a sufrir a nosa terra, a natureza de noso que alimenta e é alimentada pola vida. OS ESCRITORES E ESCRITORAS EN LINGUA GALEGA QUEREMOS ERGUER A NOSA VOZ EN DEFENSA DO MONTE GALEGO.
Porque no noso monte os escritores e as escritoras ollamos e vemos reflectido o transcorrer da nosa propia vida, quen fomos, que somos e cara onde imos, foi por isto que incorporamos ao noso himno nacional a súa arpada voz de ser vivo. É por iso que o defendemos coa palabra. Porque a saiba verde, o verde sangue do monte vizoso, ao longo da historia, nos construíu, alimentou e fixo cidadáns libres.
Queremos un monte no que habite o carballo e faga o niño a rula e voe como un ventiño leve a vacaloura, un monte que nos axude a medrar e ser mais humanos. Queremos un mundo rural de novo habitado, onde o neno soñe nos soutos mundos pantasticos e o outono pouse a súa dourada luz nas secas follas, pois o seu abandono foi parello ao abandono da nosa lingua e á perda das nosas raíces culturais e á caseque desaparición da nosa cultura de tradición oral.
Denunciamos aos usos interesados é á manipulación criminal do monte, que alenta como un dos seres vivos máis antigos e grandes do planeta para regalía nosa.
Denunciamos ao agravio amedrentador con que as tramas criminais que prenden lume nos asexan desde a covardía, do antefaz das sombras da noite, da miseria humana que só busca facer o máximo dano posíbel, desestabilizar socialmente e coa máxima visibilidade publica.
Queremos mostrar o noso apoio á xente ao noso povo que está a ser sitiado de xeito criminal polo lume e que se esta a defender mesmo coa propia vida. Sentímonos orgullosos do noso pobo que se nega a serderrotado, que non se sume na impotencia á que nos queren condenar.
Quérennos derrotar hoxe para seguir a derrotar un devir de cidadáns libres na construccion da nosa historia.
Denunciamos ao egoísmo depredador de quen apenas valora o monte en números cadrados e redondos apoiados pola política forestal suicida do pasado, incapaz de mirar mais alá do beneficio económico inmediato.
Denunciamos a quenes no pasado non acreditaron no medio rural e impediron a creación de industrias do agro e do gando propias, apoiando o abandono do medio rural.
Apoiamos as novas políticas preventivas. Apioamos as medidas cara unha nova planificación territorial , cara a unha nova política forestal , cara á recuperación de condicións dignas para o noso medio rural, cara áincorporación dos mozos e mozas á actividade agrogandeira e forestal, así como a potenciación do carballo do castiñeiro, da aciñeira, e o novo aproveitamento do toxo, da xesta, da carqueixa, da urz
Apoiamos e apoiaremos sempre aos medios de comunicación que dean unha imaxe de prestixio do noso medio rural cunha lingua e unha cultura de noso.
Queremos mandar mensaxes de apoio ás equipas que están a traballar ate a extenuación e á nova administración galega que está a traballar honestamente.
Denunciamos a quenes están a atacar infraestruturas estratéxicas creando un verdadeiro estado de sitio sobre poboacións e persoas.
Nun momento no que se quere derrotar á sociedade galega , no que se lle quere mandar a mensaxe de que lle retire o seu apoio ao novo goberno lexitimo de Galiza, denunciamos a quenes , en situación tan dramática, queren sacar beneficios políticos facendo unha oposición desleal e fraudulenta.
Diante diste terrorismo criminal aplaudimos a unidade das galegas e dos galegos e situámonos ao seu carón como colectivo a prol da defensa do monte, con eles, que novamente demostran estar ao fronte dunha causa xusta: a causa da dignidade do noso pobo

1 de agosto de 2006

eu


hoxe dixéronme que esta segunda foto era moi eu, por q será?

as luces e as sombras deste vran

masaru emoto


a semana pasada percateime de que toda a miña realidade cabe en dous vasos de arroz branco cocido i escurrido nese utensilio de aceiro inoxidabel que merquei na tenda que está a dereita do meu antigo traballo. Merqueino porque me pareceu fermoso, alí, detras do vidrio, entre as cafeteras, coitelos e pratos con dibuxos op art( creo q xa mencionei doutra vez, que esta cidade esta chea de dibuxos destes). Pareceume fermoso, tan brillante e tan cheo de buratiños.

recordoume un pouco a Palmira.

de volta do traballo

detrás da túa porta branca hai...





a camara azul

pechase o círculo



kentaki bar