21 de setembro de 2005

para kilima, por q son dela



paredes e lugares comúns

abramovic e ullai
entre maria cristina e triangle, todo ise espazo, está cheo de lugares comuns.

11 de septembro





e tras escoitar bagos 8, agora que falar?
Irei algún día a ti,
collerei a túa man e dirite todalas palabras de todlas cancións q enchen os nosos lugares comuns.

xa van 2 11 de septembre q ando a procurarte.

18 de setembro de 2005

fai xa días que non che falo dos meus paseos na bici, i eso que agora son eses os unicos momentos bos nesta cidade, agora que non teño fogar nin espacio dende o que falarche. fai tempo que ando na procura de escoitarme, de atoparme para dicirte que agora xa non sei onde anda a palmira, que xa non sei se esta na compostela do outubro do 2004 ou na cama branca pejada a fiestra do pelamios do maio pasado.

Agora acóllenme neste fogar de homes que me cociñan cremas de verduras, que me tocan miña terra galega con sabor a fitpaldis.

Ando na procura da palmira, máis xa non sei onde está, nin a escoito e iso q esa muller non cala. Eche cousa grave q non fale, haberá q darlle un bico e un pouco de café con biscoito a ver si me conta outro naufraxio.

m ir -arte