grazas por tantas verbas verquidas os mércores pola mañá, despois da noite insomne, porque son preludio dun amargo café verde e catro jalletiñas maría, por que son preludio da volta a casa, para durmir cando todo o mundo esperta,. Graciñas pola humidade das fotos do teu blo, e polas verbas, as bonecas, as nostalxias. un bico sinceiro

máis información en: http://www.sospontedeume.com/ COLECTIVO FUSQUENLLA

Difundide

Vémonos alí

desculpade

pola miña ausencia estas semanas, pero caín nun profundo sono do que todavía me custa despertar. pouco a pouco tentarei voltar ca miña insomniorización

abrazos e sillas

dibuxos e lerias de palmira

...Non hai mar na cidade, se acaso certas vísceras
que quedaron prendidas entre a escuma do vento...

María do Cebreiro
O estadio do espello. Vigo: Xerais. Col. Ablativo Absoluto, 1998

xa non podo disimular que tou morta de medo, esperando a chegada das nostalxias
a ser foto pendurada

brotes de ....

medo

fame

complicidade

risas

medo

silencio

silencio

medo

bagoas

paz

catro floriñas saborosas

estabanme a esperar o final do camiño,

a saída do traballo.

Xa o dicía a personaxe de candela peña na pelicula de princesas,

non ai mellor cousa que che espere alguén a saída.

Ou tamén, que che esperen dous sorrisos tremendos o final do inverno.