PALILA .... As túas verbas non son verbas .... son aloumiños de vento atlántico son a prolongación amorosa das túas mans e dos teus beizos, son bicos na area e bagoas no ar ... cando de pequeno ía á igrexa e escoitaba aquelo de "y una palabra tuya bastará para sanarme" pensei que esa era una afirmación irrealizable, pero agora sei que un ser de corazon infinito agocha baixo unha pedra chea de musgo as verbas adecuadas para me sanar, e só as emprega cando a min me doe baixo do peito. graciñas meu ben por facerme sorrir. todos sorrimos co teu vento fresco, tamén a choiva sorrirá contigo. quérote.
Um comentário:
PALILA ....
As túas verbas non son verbas ....
son aloumiños de vento atlántico
son a prolongación amorosa das túas mans e dos teus beizos, son bicos na area e bagoas no ar ...
cando de pequeno ía á igrexa e escoitaba aquelo de "y una palabra tuya bastará para sanarme" pensei que esa era una afirmación irrealizable, pero agora sei que un ser de corazon infinito agocha baixo unha pedra chea de musgo as verbas adecuadas para me sanar, e só as emprega cando a min me doe baixo do peito.
graciñas meu ben por facerme sorrir. todos sorrimos co teu vento fresco, tamén a choiva sorrirá contigo.
quérote.
Postar um comentário