23 de outubro de 2005

redes de arrastre


levo nas miñas cadeiras redes de arrastre,
todo ven tras de min,
vida
e morte,
danos irreparabeis


cada un dos pasos pequerrechos que dan os meus calcetíns de raias levan consigo a ferida

e o mar
ise criminal do que me fala jean genet

o mar alonxase,


é como se a ría se esgotase

Nenhum comentário: