mañá ou quizá pasado mañá, cando xa esté curadiña e recupere folgos, sairei na túa busca, vale?
despois acompañarasme na busqueda desas dúas cadeiras que falabas entre sí, esas que miraban cara un mar que non mollaba. acompañarasme e alí recordarei o fermoso desas dúas cadeiras.
Um comentário:
Vale.a ver? saca la lengua?
Postar um comentário