...Non hai mar na cidade, se acaso certas vísceras que quedaron prendidas entre a escuma do vento...
María do Cebreiro O estadio do espello. Vigo: Xerais. Col. Ablativo Absoluto, 1998
4 comentários:
Anônimo
disse...
...este veraniño as sombras se convertirán en sorrisos correndo pola area de rostro...e os soños se convertirán en realidade...e depois do baño nos daremos unha ducha de auga fría coa mangueira ...ou nos tiraremos por enriba cubos de auga recén saídos do pozo...
Oes, seica che pasou o insomnio que aghora durmes e apenas escribes para os que desfrutamos da túa sensibilidade? Debe ser a primavera, que o sangue altera e todo iso. É broma. Un bico de salitre entre os cantís de Rostro e Mar de Fóra.
non, non o contrario son insomne máis ca nunca.ando argallando cousiñas e novos proxectos, pero prometo estar con novas para a vindeira semana, mprometoo.saudos
Esa praia de Rostro que é capaz de cargarme de enerxia para volver o mundo dos reloxos. Foi un dia fermoso, rodeada de almas de auga. Gracias por acollerme do berce do mar.
...Non hai mar na cidade, se acaso certas vísceras
4 comentários:
...este veraniño as sombras se convertirán en sorrisos correndo pola area de rostro...e os soños se convertirán en realidade...e depois do baño nos daremos unha ducha de auga fría coa mangueira ...ou nos tiraremos por enriba cubos de auga recén saídos do pozo...
Oes, seica che pasou o insomnio que aghora durmes e apenas escribes para os que desfrutamos da túa sensibilidade? Debe ser a primavera, que o sangue altera e todo iso. É broma. Un bico de salitre entre os cantís de Rostro e Mar de Fóra.
non, non o contrario son insomne máis ca nunca.ando argallando cousiñas e novos proxectos, pero prometo estar con novas para a vindeira semana, mprometoo.saudos
Esa praia de Rostro que é capaz de cargarme de enerxia para volver o mundo dos reloxos.
Foi un dia fermoso, rodeada de almas de auga. Gracias por acollerme do berce do mar.
Biquiños agarimosos
Postar um comentário