8 de outubro de 2008

6 comentários:

  1. Preciosa foto co ese engano de tamaños.
    Déixoche unha encarga no meu blogo.

    ResponderExcluir
  2. Gústame a foto polos contrastes e pola árbore silueteada. Tamén a música dramatizando de fondo.
    Unha aperta, Palmira.

    ResponderExcluir
  3. ¡Que foto !
    Conseguiche que a árbore pareza xigante a carón da xente.
    Que sensación de paz ¿a que si?

    Bicos

    ResponderExcluir
  4. Anônimo8:45 PM

    El alma se serena...
    Otoño en el final de la jornada
    Melancolia del presente, perdido, y el pasado añorado, ¿miedo futuro..?
    La paz empieza nunca.
    Sueños, contrastes entre el frio de la noche y el alba.
    Que se yo lo que produce mirarla.

    ResponderExcluir
  5. Anônimo10:03 PM

    hola wapa!! xa vexo ke ainda ke estes de vacances ti non paras de traballar nas tuas cousas jeje.
    bonita foto..encantame tu si ke tes ideas.....xao e moitos bkñs.
    m.xuly

    ResponderExcluir
  6. Eu case preferia que me arrenxaran a famosa "cuarva dos molinos", antes do Porriño, e a "carreteriña" que me trae a miña casa.
    O ave e como porlle un motor de ferrari o chasis dun seiscentos.... pero vende a ostia.

    Bicos.

    ResponderExcluir